Mai Linh
geboren in Vietnam
Hallo!
Ik ben Mai Linh, 27 jaar oud, en ik woon in Brussel. Ik ben geadopteerd uit Vietnam. Adoptie kan iets moois zijn, maar ook iets ingewikkelds en moeilijks. In mijn adoptie zitten veel mooie dingen zoals het krijgen van een nieuwe, warme thuis, het krijgen van veel kansen, maar er zit ook een soort verdriet, rouw en vroegkinderlijk trauma in mijn adoptie verborgen. Ik had mensen om me heen die er voor me waren. Toch had ik soms het gevoel dat ik anders was omdat ik opgroeide als iemand met Aziatische roots in een grotendeels blanke samenleving. Op straat riepen vaak mensen woorden als "Chinees, 'ching, chang, chong', spleetoog, rijsteter, ..." naar me. Soms werd ik uitgelachen alleen maar om mijn Aziatische uiterlijk. Soms reageerde ik, soms negeerde ik het gewoon omdat het gewoon iets was dat zo vaak gebeurde.
Ik had altijd al een soort nieuwsgierigheid naar mijn geboorteland. In 2018 ging ik voor het eerst naar Vietnam. In 2019 verbleef ik enkele maanden alleen in Vietnam en deed ik vrijwilligerswerk. Dit jaar ging ik het land nog meer ontdekken. Het waren mooie ervaringen. Ik bezocht ook het weeshuis, mijn pleeggezin en het ziekenhuis, maar ik kreeg geen extra info over het begin van ‘mijn verhaal’. Het werd soms zelfs onduidelijker: de mevrouw die mij gevonden zou hebben, herinnerde zich niet dat ze me had gevonden.
Elke geadopteerde gaat anders om met zijn of haar adoptieverhaal. Elk verhaal is uniek. Iedereen verwerkt het anders.
Er is een soort verbondenheid bij a-Buddy aanwezig. Ook al heb je familie en vrienden om je heen die je willen helpen en er voor je zijn, toch kan een andere geadopteerde soms iets meer begrijpen wat je hebt meegemaakt of wat je voelt.
Thema's waar ik geen ervaring mee heb zijn: biologische familie vinden en contact hebben met je biologische familie.